-
1 czystoś|ć
f sgt 1. (brak zanieczyszczeń) cleanness, cleanliness- wzorowa czystość high standards of cleanliness- dbać o czystość to have high standards of cleanliness- utrzymywać czystość w pokoju a. pokój w czystości to keep a room clean- utrzymywać w kuchni wzorową czystość to keep the kitchen spick and span- czystość w pociągach podmiejskich pozostawia wiele do życzenia standards of cleanliness on suburban trains leave a lot to be desired- podłogi lśnią czystością the floors are shining clean- koszula/obrus nie pierwszej czystości a none too clean shirt/cloth- środki czystości household detergents a. cleansing agents- kot nauczony czystości a clean a. house-trained cat2. (brak zniekształceń) purity, pureness- czystość stylu/dźwięku/głosu purity of style/sound/voice3. (brak domieszek) purity- czystość języka purity of language- czystość roztworu the purity of a solution4. (uczciwość) fairness, integrity- czystość moralna moral integrity- czystość gry fair play- wątpiła w czystość jego intencji she had doubts about the purity of his intentions5. książk. (powściągliwość płciowa) chastity, purity- śluby czystości vows of chastity- żyć w czystości to live in chastityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czystoś|ć
См. также в других словарях:
doskonały — doskonałyali, doskonałyalszy 1. «odznaczający się najwyższą jakością, mający wszelkie zalety, wolny od jakichkolwiek błędów, usterek, wad; najlepszy, wzorowy, niezrównany, wyborny, znakomity» Doskonały humor. Doskonała piękność. Doskonali aktorzy … Słownik języka polskiego
puryzm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. puryzmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} postawa wobec zjawisk językowych cechująca się nadmierną dbałością o czystość języka i niechętnym stosunkiem do wszelkich… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
purysta — m odm. jak ż IV, CMs. purystayście; lm M. purystayści, DB. purystatów «człowiek dbający przesadnie o czystość i poprawność języka» … Słownik języka polskiego
puryzm — m IV, D. u, Ms. puryzmzmie, blm 1. «przesadna dbałość o czystość i poprawność języka, objawiająca się w nadmiernej ścisłości w przestrzeganiu prawideł gramatycznych i unikaniu zapożyczeń (wyrazów, form, konstrukcji itp.)» 2. szt. «kierunek w… … Słownik języka polskiego
utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… … Słownik języka polskiego
